Δεν είναι υπέροχο όταν έχεις ανθρώπους που σε αγαπούν και αγαπάς?

Όλοι το έχουμε ζήσει έστω και μια φορά στην ζωή μας .

Καθώς οι γιορτές πλησιάζουν νιώθουμε την ανάγκη λίγο περισσότερο απο τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου να βρεθούμε με αυτούς τους ανθρώπους και να περάσουμε οσο το δυνατόν καλύτερα..

Κάποιες φορές τα Χριστούγεννα έρχονται λίγο νωρίτερα ή και λίγο αργότερα. Εξαρτάται από εμάς και την προσμονή μας.Καμιά φορά εξαρτάται και από το πόσο έτοιμοι είμαστε να τα βάλουμε στην ψυχή μας.

Δεν είμαι ιδιαίτερα κοντά με τον όρο Χριστούγεννα αλλά συνειδητοποίησα ότι για εμένα τα Χριστούγεννα μόλις ήρθαν.Και κάπως έτσι κατάλαβα και το νόημα τους.

Περιμένουν στο αεροδρόμιο , και θα είμαι εκεί για να τα υποδεχτώ με ανοιχτές αγκαλιές.
Δε θα πω πολλά ..
Θα κρεμάσω και φέτος το καμπανάκι μου στην εξώπορτα και θα περιμένω τα ¨Χριστούγεννα¨ να το χτυπήσουν…

Καλά Χριστούγεννα σε όλους!!   🙂

Σταματήστε με θέλω να τα διαβάσω όλαααα!!Πόσες φορές την έχουμε πει αυτή την φράση καθώς κυκλοφορούμε ανάμεσα στα βιβλία ενός βιβλιοπωλείου..Πόσες φορές έχουμε κάνει εκείνη την συζήτηση ,την ενοχλητική…αυτή με τον βιβλιοπώλη που του ζητάμε να προτείνει κάτι ,τον τρελαίνουμε και τελικά φεύγουμε από το βιβλιοπωλείο με κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που θέλαμε εξ αρχής.

Δεν γίνεται δυστυχώς να τα διαβάσεις ΟΛΑ αγαπητέ αναγνώστη ..Το ξέρω πως θα το ήθελες πολύ αλλά τελικά ίσως να είναι και καλύτερα έτσι.Μη βιάζεστε ,αυτό το κείμενο δεν είναι άλλο ένα κείμενο για το βιβλίο και την αξία του.Και δεν θα αναφερθώ σε βιβλία τα οποία ¨πρέπει¨ να τα διαβάσουμε όλοι..άλλωστε το ¨πρέπει¨ το καθορίζουμε εμείς ανάλογα με το τι θεωρούμε πως μας αρέσει μας αγγίζει και μας κάνει να αγαπάμε τόσο το διάβασμα.

Σκεφτόμουν λοιπόν χθες που τελείωσα ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο μια φράση ενός Ούγγρου συγγραφέα , του Τίμπορ Φίσερ, του οποίου το βιβλίο διάβασα μέσα στην συγκεκριμένη βιβλιοθήκη(ναι και εδώ τέτοιες έχουμε..) ενός Ούγγρικου χωριού, του Κέσται.»Η ζωή είναι πολύ σύντομη για τα καλά βιβλία, πρέπει να διαβάζουμε μόνο εξαιρετικά βιβλία».(Η αλήθεια ειναι πως απλα την πρώτη του σελίδα διάβασα εκεί, αλλά το μέρος και τα τόσες εκατοντάδες βιβλία αμέσως φούντωσαν την περιέργεια μου.)

Το «εξαιρετικό» είναι κάτι συνήθως υποκειμενικό.Και αυτό, επειδή εμπεριέχει το στοιχείο της υπερβολής.Δε λέω, υπάρχουν κοινώς αποδεκτά εξαιρετικά βιβλία, απλά εδώ θέλω να δώσω την ερμηνεία που κατά τη γνώμη μου απέδωσε στην λέξη ο συγγραφέας.
Για τον κάθε ένα απο μας ένα εξαιρετικό βιβλίο είναι ένα βιβλίο που το νιώσαμε, που βιώσαμε τις καταστάσεις που περιέγραφε μέσα από κάθε λέξη του, που μας τάραξε που μας έκανε χαρούμενους που που που ..και η λίστα συνεχίζεται αν κανείς  συλλογιστεί ολα αυτά που του προσέφερε αυτό το ¨εξαιρετικό¨ βιβλίο που διάβασε.
αλλά μάλλον υποσχέθηκα πως δεν θα το αναλύσω αυτό,και δε θα το κάνω..

«Η ζωή μετριέται με σφυγμούς, η χαρά με απέλπιδες χειρονομίες.»

 

«Συμβιβάστηκε με την πικρία ο κόσμος

Διάττοντα ψευδή άφησαν τα χείλια.»

 

 

Έτσι μας λέει ο ποιητής, κι αν κοιτάξουμε πίσω από τα νοήματα των λέξεων μπορούμε να βρούμε αλήθειες. Πραγματικότητες που αντικατοπτρίζουν το δικό μας κόσμο.

Η Ζωή λοιπόν μετριέται με σφυγμούς, αυτό είναι το νόμισμα της, στις ανάσες μας ζυγιάζονται όλα. Καταστάσεις, χρόνια, άνθρωποι ,σχέσεις, πίκρες, λάθη…παρούσα πάντα η ανάσα.Νοιώθω πως τελευταία έχουμε βάλλει σε δεύτερο ρολό τη ζωή μας, την ουσία της ζωής. Οι άνθρωποι νομίζουμε ότι σταματάμε να ονειρευόμαστε όταν γεράσουμε κι όμως το γεγονός ότι σταματάμε να ονειρευόμαστε μας κάνει να γερνάμε. Όπου κι αν  κοιτάξω γύρω μου βλέπω μια θλιμμένη, γερασμένη νεολαία. Παραδομένη σε εθισμούς, ξεσπάσματα, οργή, μιζέρια. Ξεχνάμε εύκολα πως η ζωή είναι ένα τεράστιο φάσμα χρωμάτων, και δεν είναι ούτε μαύρη ούτε άσπρη. Ξεχνάμε πως είναι να ΜΗΝ προσποιούμαστε ένα χαμόγελο και να γελάμε με την ψυχή μας.

Τι σκεφτόμαστε άραγε? Ποια σκέψη γκριζάρει το φόντο της ψυχής μας?

Διακρίνω φόβο, ένα φόβο που προέρχεται από τα καθημερινά ερεθίσματα που δεχόμαστε και βιάζουν την ψυχή μας. Από τα πρότυπα που αυτή η διεστραμμένη κοινωνία μας επιτάσσει να ακλουθούμε και να μην ξεστρατίζουμε.Είμαστε η καταπιεσμένη νεολαία, μέσα σε ένα κόσμο αφθονίας δεν μπορούμε να αποκτήσουμε τα βασικά και αυτονόητα που θα καλύψουν τις ανάγκες του ψυχισμού μας.Δεν έχουμε χρόνο να αναπτύξουμε τα όποια ενδιαφέροντα έχουμε και μας ψυχαγωγούν, δεν υπάρχει ποιότητα σε αυτά που μας προσφέρονται από άποψη αγαθών (παιδεία) αλλά και από άποψη ψυχαγωγίας, τρόπου ζωής κλπ. Αλλά αυτό που μας καταρρακώνει περισσότερο από όλα αυτά είναι η εξαθλίωση των ανθρωπίνων σχέσεων.

Η θλίψη μας προκύπτει από τη μοναξιά μας, γιατί είμαστε μόνοι μας με τη σκληρή έννοια του όρου. Εδώ θα παραθέσω τα λόγια ενός ποιητή «Χωρίς περίσκεψη, χωρίς λύπη, χωρίς αιδώ αθόρυβα υψηλή γύρω μου έχρισαν τείχη».Αυτή είναι η καθημερινότητα σήμερα, είτε χρίζουμε οι ίδιοι τα τείχη του κελίου μας, είτε οι άλλοι χτίζουν τα δικά τους κελιά και μας αφήνουν απέξω. Έχει γίνει πολύ υποκριτική η ζωή μας σε κάθε της πτυχή, έχουμε καταντήσει να προσποιούμαστε ότι είμαστε άλλοι για να ξεγελάσουμε τη μοναξιά μας.

Έρωτες που μας πλήγωσαν, γιατί δεν μας ένοιωσαν, γιατί ήθελαν να είμαστε κάτι άλλο. Φίλοι που μας άφησαν στα μισά του δρόμου γιατί είχαμε ελαττώματα, ακόμα και οι γονείς μας που ίσως μας απογοήτευσαν κι αυτοί στην πορεία της ζωής μας, δεν στάθηκαν αντάξιοι των προσδοκιών μας.Οι προσδοκίες πολλές φορές μας κάνουν δέσμιους της απογοήτευσης, γιατί οι άνθρωποι έχουν πάντα μια γοητευτική διαφορετικότητα, που την αναδεικνύουν κυρίως τα ελαττώματα τους, κι ίσως αυτά τα ελαττώματα δεν τα λαμβάνουμε πάντα υπόψη στις εξισώσεις της ζωής μας. Οι άνθρωποι γύρω μας φτιάχνουν τον πινάκα της ζωής μας και είναι αυτοί που θα τον διαμορφώσουν εν τέλει, αλλά είναι στο δικό μας χέρι ποιους ανθρώπους θα αφήσουμε να μας επηρεάσουν. Οι άνθρωποι είναι τα χρώματα, η κάθε σχέση που συνάπτουμε μαζί τους αποτελεί κι ένα συνδυασμό χρωμάτων, είναι στο χέρι μας λοιπόν ποια χρώματα θα αφήσουμε να αποτυπωθούν στον καμβά μας κι αν θα αξιολογήσουμε τη ζωή μας σαν μια σύγχρονη Γκουέρνικα ή σαν ένα πίνακα του Botticelli.

Κι όμως πρέπει να βρει ένα νόμισμα η ζωή, να αναθεωρήσουμε τη στάση που κρατάμε απέναντι της, να σπάσουμε τα φράγματα που μας εμποδίζουν να νοιώσουμε τις άπλες στιγμές της ζωης, να νοιώσουμε πάλι όπως ένα παιδί που γεννιέται, βγαίνει τρομαγμένο από την ασφάλεια και το σκοτάδι στην κοιλία της μητέρας του,σε έναν αβέβαιο, άγνωστο κόσμο με εκτυφλωτικό φως. Το πρώτο πράγμα που κάνει όμως,είναι να εκφραστεί. Εκφράζει την παρουσία του και την προσωπικότητα του από το πρώτο δευτερόλεπτο της ζωής. Αναλογιστείτε  πόσο σημαντικό είναι αυτό το δευτερολεπτο, μετατρεψτε τη ζωη σας σε μικρα πρωτα δευτερολεπτα ζωης.

Κανένα πρόβλημα δεν είναι άλυτο, κανένας πόνος δεν μπορεί να μας πονέσει παραπάνω από όσο θέλουμε να μας πονέσει, καμιά θλίψη δεν μπορεί να κάνει συντρόφια στην μοναξιά μας, παραπάνω από όσο θα της επιτρέψουμε. Υπάρχουν δυσκολίες, θα υπάρξουν πολλές απογοητεύσεις, θα δοκιμαστούν οι αντοχές μας, αλλά η θλίψη, η μοναξιά δεν πρέπει να μας συντροφεύουν σ’αυτό το μακρύ και απίστευτα ενδιαφέρον ταξίδι που λέγεται ΖΩΗ. Γιατί η δική μας Ιθάκη μπορεί να βρίσκεται κοντά ή μακριά, αλλά σαν σύγχρονοι Οδυσσεύς να αντιμετωπίσουμε τους κύκλωπες, τις συμπληγάδες, τον άγριο Ποσειδώνα.

Τέλος, τα πιο όμορφα όνειρα τα έχω κάνει με το βλέμμα στον ουρανό και το σώμα στις λάσπες. Γιατί στην ενωμένη μοναξιά των άστρων φωλιάζει η γαληνή και στη γη πραγματώνεται κάθε όνειρο, κάθε σκοπός, κάθε ελπίδα εξαντλείται. Εξ άλλου εμείς είμαστε και το μυαλό και το χέρι των υπολογισμών μας, πρέπει να καταλάβουμε πως κάνεις δεν μπορεί να διχοτομήσει την ψυχή μας αν δεν του δώσουμε το δικαίωμα να το κάνει. Και είναι ταυτόχρονα υποχρέωση και δικαίωμα μας να εκφράζουμε ακέραια τους εαυτούς μας, για να μην βλέπουμε θολά και θλιμμένα είδωλα στους καθρέφτες μας.

Αν νοιώσατε ποτέ ως ένα πλάσμα εφήμερο, αδύναμο, καμωμένο από λάσπη κι ονείρατα. Να ξέρετε πως μέσα σας στροβιλίζονται όλες οι δυνάμεις του Σύμπαντος. Ας μην ζητάμε..την αρχή και το τέλος του κόσμου, ας ακολουθήσουμε το φοβερό ρυθμό του.

 

 

Κι έτσι μας μένει «μοναχά αυτός ο βαθύτερος καημός…να κρατηθούμε μέσα στη φυγή».

Μην φυγομαχείτε.

Μην σταματήσετε να ταξιδεύετε.

(Μια διαφορετική οπτική για την θλίψη και την κατάθλιψη που ταλανίζει σήμερα τη νεολαία. Αφιερωμένο σε ένα φίλο που μου έδωσε τροφή για σκέψη και προβληματισμό, ελπίζω το άρθρο να μην τον απογοήτευσε.)

Προώθησε τη.. «χάρη»

Σε ρωτάω ευθέως.. Θα ήθελες έναν κόσμο καλύτερο?

Ξέρω, κανείς δεν  μπορεί να πει «όχι» σε κάτι τέτοιο. Κι όμως οιπερισσότεροι δεν ξέρουμε από που να αρχίσουμε ή δεν πιστεύουμε καν πως μπορεί ένας άνθρωπος μόνο να αλλάξει τον κόσμο.

Και ακριβώς εδώ έρχομαι να διαφωνήσω μαζί σου και να σου παρουσιάσω και επιχειρήματα.
Η ιδέα έρχεται από μια ταινία σχεδόν μια δεκαετία πριν, για την οποία διάβαζα χτες το απόγευμα. Ενθουσιάστηκα, είδα το trailer κι ενθουσιάστηκα ακόμη περισσότερο, οπότε αποφάσισα να πάω βόλτα μέχρι το videoclub. Την ταινία τηνείδα και ήταν και απρόσμενα καλή, αλλά ακόμη καλύτερη είναι η ιδέα που σου βάζει με το ζόρι στο μυαλό!

Δες τώρα πως έχει το πράγμα..
Συνήθως όταν κάποιος μας κάνει μια χάρη ή μας δείχνει απρόσμενη καλοσύνη (πχ.  επιστρέφει το χαμένο μας κινητό ή βοηθάει να κουβαλήσουμε τα ψώνια μέχρι το σπίτι) νιώθουμε την ανάγκη να το ανταποδώσουμε και τις περισσότερες φορές το κάνουμε κιόλας! Τι θα γινόταν όμως αν την καλοσύνη αυτή δεν την ανταποδίδαμε, αλλά την προωθούσαμε?

Δηλαδή να κάνω εγώ μια καλή πράξη, να βοηθήσω κάποιον άνθρωπο που έχει την ανάγκη μου, και αυτός αντί να μου ανταποδώσει εμένα την καλοσύνη, να κάνει κάτι για κάποιον άλλον άνθρωπο, και αυτός με τη σειρά του για κάποιον άλλον.. Μια αλυσίδα, τόσο απλά!
Τώρα αντί εγώ να βοηθήσω έναν άνθρωπο, μπορώ να βοηθήσω τρεις, και αυτοί με τη σειρά τους άλλους τρεις.. Αμέσως φτιάχνουμε μια ωραιότατη γεωμετρική πρόοδο που δεν έχει όριο!!

Το καταπληκτικό με αυτήν την ιδέα είναι πως, όσο ουτοπική κι αν φαίνεται, είναι όντως πραγματοποιήσιμη. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι λίγο διάθεση να προσφέρεις κάτι σε κάποιον που το χρειάζεται και αντί να πάρεις αντάλλαγμα, να του ζητήσεις να το προωθήσει!
Ακόμη και αν δεν πιστεύεις πως αυτό μπορεί να δουλέψει, δοκίμασέ το. Στο κάτω-κάτω έρχονται Χριστούγεννα, όλο και κάποια ευκαιρία θα σου δοθεί για να κάνεις κάτι πραγματικά αλτρουιστικό! Απλώς θυμήσου..Pay it Forward!

Και αν δεν έχεις πειστεί ακόμη, τότε απλώς δες το trailer..

Oι μουσικοί ήρωες των 00’s

Τις προάλλες σκεφτόμουν ποιές θα μπορούσαν να είναι οι σημαντικότερες μπάντες της δεκαετίας. Ερώτημα δύσκολο αν αναλογιστούμε τα πολυάριθμα μουσικά είδη που αναπτύχθηκαν σε μεγάλο βαθμό στα 00’s. Μετά από πολύ σκέψη (πολυάσχολος γαρ) κατέληξα σε 4. Πριν αναφερθώ σε αυτές ας κάνουμε έναν διαχωρισμό. Με τον όρο σημαντικότερες δεν εννόω αγαπημένες. Θα προσπαθήσω με αντικειμενικά κριτηρία αν μην τι άλλο να οριοθετήσω την υποκειμενικότητά μου. Για παράδειγμα, οι interpol. Ενώ είναι από τις αγαπημένες μου μπάντες ever, την ίδια στιγμή δεν τους θεωρώ από τις σημαντικότερες των 00’s. Το turn on the bright lights είναι αδιαμφισβήτητα αριστούργημα, ένα instant classic ή αλλιώς η φωνή της Νέας Υόρκης στις αρχές της δεκαετίας. Οτιδήποτε και αν έβγαζαν αργότερα θα ήταν καταδικασμένο να είναι στην σκιά του, ακόμα και το εξαιρετικό antics. Το ίδιο θα μου πείτε δεν συμβαίνει και με τους arcade fire?Όχι ακριβώς. Το neon bible μπορεί να μην έφτανε σε αξία το καλύτερο ίσως άλμπουμ των τελευταίων 10 χρόνων, λέγε με και funeral, αλλά τουλάχιστον σηματοδοτούσε μια εξέλιξη στον ήχο του συγκροτήματος, όχι πολύ μεγάλη αλλά αρκετή ώστε να δημιουργήσουν κάτι διαφορετικό. Επιπλέον την μουσική των interpol την είχαμε ξανακούσει,γνώριζαμε το έδαφος που πατούσαμε, τα συναισθήματα ήταν γνώριμα. Αντίθετα οι Καναδοί πήραν λίγο από τα indie συγκροτήματα της πατρίδας τους, λίγο από talking heads, λίγο από post punk και έβγαλαν κάτι απίστευτο. Κάτι μοναδικό. Το χω ξαναπεί για τους Arcade Fire. Πιστεύω ότι είναι η μεγαλύτερη μπάντα της γενιάς μας. Μπορεί όχι η καλύτερη αλλά σίγουρα η μεγαλύτερη για όσα «παιδάκια» από εμάς ωρίμασαν μουσικά μέσα σ’αυτή την δεκαετία. Έχουν μεγάλο χάρισμα. Είναι πόσοι πάνω στην σκηνή? 9? Ακριβώς σαν τους belle and sebastian. Αλλά ποτέ οι σκωτσέζοι όσο και αν τους αγαπάμε δεν πρόκειται να κάνουν κάτι αντίστοιχο με τους arcade fire. Δηλαδή όλος ο κόσμος να ενδιαφέρεται γι αυτούς όσο αντισυμβατικοί και αν είναι ή θέλουν να είναι.

Το ίδιο σημαντικοί είναι οι animal collective και οι lcd soundsystem. Οι αγαπημένοι του pitchfork είναι η μπάντα που οι περισσότεροι λατρεύουν να μισούν. Ειδικότερα στην ελλάδα είναι συγκρότημα ταμπού. Έχουμε φτάσει σε σημείο να μην μιλάμε για τους animal collective για να μην μας κατηγορήσουν για ελιτισμό. Αnyway.. Here comes the indian, Sung tongs, feels, strawberry jam, merriweather post pavillion. Aπλά πράγματα.. Είναι οι beach boys, οι can, ο Εno, oι mbv, oι flaming lips, η bjork. Όλα μαζι. Και ναι τα φωνητικά του Lennox είναι θεία. Για τον James Murphy τι μπορεί να πει κανείς? Είναι ο πιο cool τύπος που θα μπορούσε να υπάρξει (αλήθεια πόσοι από εσάς θα θέλατε να πάτε για μπύρες μαζί του?). Είναι τεράστια προσωπικότητα. Κατέγραψε τις μουσικές τάσεις της εποχής μας, έβαλε κάτω όλες τις επιρροές του και δημιούργησε την καλύτερη dance/electronica μπάντα της δεκαετίας. Με λίγα λόγια, losing my edge. Πήρε όλα τα κόμπλεξ των indie snobs hipsters και τα πέταξε στα μούτρα τους. Enough said.

Και είναι φυσικά εκείνη η μπάντα από την Αγγλία. Εκείνη που έβγαλε το καλύτερο άλμπουμ των 90’s. Εκείνη που έφερε τα πάνω κάτω στην μουσική βιομηχανία. Εκείνη που κυκλοφόρησε το σημαντικότερο ίσως άλμπουμ των 00’s. Εκείνη που τσαντίζει ένα σωρό ανθρώπους χωρίς να κάνει απολύτως τίποτα. Εκείνη που διαθέτει έναν τεράστιο κιθαρίστα/μουσικό, και έναν αλλόφρονα, απίστευτα ταλαντούχο frontman. Εκείνη που τα live της είναι εμπειρία ζωής. Εκείνη που γεμίζει πλέον στάδια και πολλοί ξενερώνουν. Εκείνη για την οποία γίνονται συζητήσεις επί συζητήσεων σε κάθε μουσικό φόρουμ του κόσμου. Εκείνη που θεωρείται η μεγαλύτερη μπάντα του πλανήτη. Πώς άραγε θα μπορούσαν αυτοί να μην είναι στους σημαντικότερους καλλιτέχνες της δεκαετίας?

Λατρεύω το αγριοραδίκι γιατι καθώς το φυσάς βλέπεις να διασκορπίζονται τα φύλλα του στον άνεμο και έχεις την αίσθηση πως ποτέ δεν θα ακουμπήσουν ξανά στη γη.

Κάνοντας απολογισμό , σκεφτόμαστε τις στιγμές που θα θέλαμε να παγώσουμε,τις στιγμές εκείνες που μας έχουν αφήσει μια ιδιαίτερη ανάμνηση που θα θέλαμε να κρατήσει για πάντα.Η αναθύμιση αυτών των γεγονότων είναι που μας αφήνει την αίσθηση ότι όλη μας η ζωή είναι ένα »κομπολόι» από στιγμές και αναμνήσεις.Μπορεί πολλές φορές να είναι πολύ έντονες αρκετές για να μας κάνουν να νιώθουμε απλά παρατηρητές και τότε είναι που αποκτούν μεγαλύτερη διάρκεια..

Και κάπως έτσι έρχομαι στα λόγια του αγαπημένου μας ποιητή Ελύτη :

<<Ὅτι μπόρεσα ν΄ ἀποχτήσω μία ζωὴ ἀπὸ πράξεις ὁρατὲς γιὰ ὅλους, ἑπομένως νὰ κερδίσω τὴν ἴδια μου διαφάνεια, τὸ χρωστῶ σ΄ ἕνα εἶδος εἰδικοῦ θάρρους ποὺ μοῦ ῾δωκεν ἡ Ποίηση: νὰ γίνομαι ἄνεμος γιὰ τὸ χαρταετὸ καὶ χαρταετὸς γιὰ τὸν ἄνεμο, ἀκόμη καὶ ὅταν οὐρανὸς δὲν ὑπάρχει.>>

Μοιράσου.. τον καναπέ σου!!

Ζούμε σε μια χώρα που φημίζεται για τον τουρισμό της και ακόμη περισσότερο για την πολυδιαφημισμένη φιλοξενία της. Όλοι μας λίγο-πολύ έχουμε ακούσει ή σωστότερα προπονηθεί στις τεχνικές του τέλειου οικοδεσπότη που κάνει τα αδύνατα δυνατά για να ευχαριστήσει τους φιλοξενούμενούς του. Είμαστε, με λίγα λόγια, ένας λαός οικοδεσποτών από γεννησιμιού μας!

Κράτα τώρα αυτήν την ιδέα της φιλοξενίας και πρόσθεσε την επιθυμία να γνωρίσεις καινούριους ανθρώπους! Το αποτέλεσμα?  CouchSurfing !! Ή στα ελληνικά «γυρνάω τους καναπέδες του κόσμου»..

Το CouchSurfing είναι μια καταπληκτική ιδέα και ένας ακόμη πιο καταπληκτικός τρόπος να γυρίσεις τον κόσμο και ταυτόχρονα να γνωρίσεις ανθρώπους, κουλτούρες και πολιτισμούς! Είναι μια κοινότητα ανθρώπων όπου μπορεί να γίνει ο καθένας μέλος, αρκεί να διαθέτει χώρο για φιλοξενούμενους ή απλώς να έχει διάθεση να τεξιδέψει! Το www.couchsurfing.org είναι ένας μή κερδοσκοπικός οργανισμός, όπου τα μέλη του μοιράζονται τη φιλοξενία και τους καναπέδες (οκ, μπορεί να είναι και κρεβάτι) τους μεταξύ τους!

Στο www.couchsurfing.org υπάρχουν δύο τύποι χρηστών, οι «οικοδεσπότες» και οι «σέρφερς», που όμως μπορούν να εναλλάσσονται. Δηλαδή κατά την εγγραφή σου ως μέλος της κοινότητας του CouchSurfing δηλώνεις εάν διαθέτεις couch, δηλαδή χώρο για φιλοξενούμενους και πόσους. Αυτό σε κάνει αυτόματα οικοδεσπότη! Ταυτόχρονα εάν θελήσεις να ταξιδέψεις, γίνεσαι εσύ ο σέρφερ! Οι μεν οικοδεσπότες έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν ταξιδιώτες από όλον τον κόσμο, να τους φιλοξενήσουν στο σπίτι τους και να τους δείξουν λίγα πράγματα από τη χώρα τους. Οι δε σέρφερς, έχουν τη δυνατότητα να συμμετάσχουν στη ζωή των ντόπιων για λίγο, αλλά και να μειώσουν σημαντικά το κόστος ενός ταξιδιού σε μια ξένη χώρα.

Πώς να το κάνω?
Όπως και σε κάθε επιτυχημένη διαδικασία -από το παρκάρισμα, μέχρι το άνοιγμα μιας πόρτας- υπάρχουν οδηγίες ή συμβουλές αν προτιμάς..

Αν φιλοξενείς εσύ..

• Για αρχή επιλέγουμε προσεκτικά τον φιλοξενούμενό μας. Διάβασε το προφίλ του και όλα όσα είπαν οι άλλοι χρήστες για την εμπειρία τους μαζί του και τότε αποφάσισε. Αν δε σου κάνει, απλώς αρνήσου ευγενικά.
• Ενημέρωσε συγκάτοικο, οικογένεια ή το κατοικίδιό σου ώστε να μη βρεθούν προ εκπλήξεως
• Φρόντισε να μη χαθεί ψάχνοντας το σπίτι σου ή το μέρος που θα βρεθείτε και δώσε και ένα τηλέφωνο just in case..
• Για περισσότερες οδηγίες καλής φιλοξενίας ρώτα τη μαμά ή το ένστικτό σου!

Αν σερφάρεις..

• Επέλεξε τον οικοδεσπότη σου πολύ προσεκτικά και φρόντισε η αίτηση για CouchSurfing που θα του στείλεις να έχει πολλές λεπτομέρειες γαι σένα.  Στο κάτω κάτω θέλεις να μείνεις σπίτι του για κάποιες μέρες, καλό είναι να γνωριστείτε.
• Ενημέρωσε τον οικοδεσπότη σου για τα σχέδιά σου (ακριβής χρόνος παραμονής, τόπος συνάντησης κτλ) και εάν έχει τη διάθεση, φτιάξτε μαζί πρόγραμμα για τις μέρες που θα μένεις εκεί.
• Φρόντισε να μάθεις τα «όρια» του οικοδεσπότη σου σχετικά με το σπίτι, δηλαδη αν μπορείς να χρησιμοποιείς τον υπολογιστή, την κουζίνα ή το τηλέφωνό του.
• Πάντα να έχεις μια εναλλακτική λύση σε περίπτωση που όλα πάνε στραβά!
• Δείξε ευγνωμοσύνη για τη φιλοξενία και άφησε το χώρο καλύτερο από πριν.

Αφού ζήσεις την εμπειρία του CouchSurfing,από τη μία ή την άλλη πλευρά, φρόντισε να τη μοιραστείς και με τα υπόλοιπα μέλη. Μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα σε καλή, κακή ή μέτρια «βαθμολογία» και να βοηθήσεις έτσι κάποιον άλλον να κάνει τη σωστή επιλογή.

Στατιστικά
Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν 1.519,092 CouchSurfers και 1,611,752 επιτυχημένες φιλοξενίες που πραγματοποιήθηκαν σε ολόκληρο τον κόσμο.
Οι χώρες που εκπροσωπούνται είναι 232, ενώ οι πόλεις 67,492!
Η Ελλάδα μέχρι αυτήν τη στιγμή που σας γράφω έχει να  «διαθέσει» 3915 καναπέδες (αν και περίμενα πολύ λιγότερους..).
Ας τους πολλαπλασιάσουμε λοιπόν!!

Πολύ μπροστά!

Όταν ξεκίνησα την στήλη, ήμουν σίγουρος πως κάποια στιγμή, θα είχα την χαρά να σας ανακοινώσω κάτι εξωπραγματικό. Οι εξελίξεις όχι απλά με πρόλαβαν, αλλά ξεπέρασαν όχι μόνο την δικιά μου, ποταπή φαντασία, αλλά και αυτή των πιο προχωρημένων καψοκέφαλων του προηγούμενου αιώνα, του Ασίμοφ, του Κλαρκ, του Γουέλς.

Η πασίγνωστη εταιρία επεξεργαστών Intel, μετά από το προφανές προβάδισμα της στον χώρο των πολυπύρηνων επεξεργαστών, αποφάσισε να ξεκινήσει να ρίχνει ένα σκασμό λεφτά στην ανάπτυξη εγκεφαλικών εμφυτευμάτων, με τα οποία οι άνθρωποι θα μπορούν να στέλνουν μηνύματα κειμένου με το μυαλό τους. Πιστεύουν δε, πως αυτός θα είναι ο κύριος τρόπος με τον οποίο θα ανοίγουμε τις τηλεοράσεις μας σε 10 χρόνια από τώρα.

Η προσπάθεια τους αυτή την στιγμή είναι να καταγράφουν και να αναλύσουν τα εγκεφαλικά κύματα στο ανθρώπινο μυαλό και να τα συνδέσουν με την λειτουργία υπολογιστών, ηλεκτρικών συσκευών και κινητών τηλεφώνων.

«Προσπαθούμε να δείξουμε πως υπάρχουν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε με τα εγκεφαλικά κύματα», λέει ο ερευνητής – επιστήμονας για λογαριασμό της Intel, ο Dean Pomerleau. «Πιστεύουμε πως οι άνθρωποι θα ξεκινήσουν να είναι πιο ανοιχτοί στα εγκεφαλικά εμφυτεύματα. Φανταστείτε να μπορείτε να σερφάρετε στο ίντερνετ με τη δύναμη του μυαλού σας».

Ο Pomerleau δουλεύει, μαζί με άλλους επιστήμονες, πάνω στην «αποκωδικοποίηση» των ανθρώπινων σκέψεων, η οποία μέχρι τώρα έχει βασιστεί στην μαγνητική τομογραφία (fMRI), ωστε να δούν ποιές περιοχές του εγκεφάλου ενεργοποιούνται, όταν κάνουμε συγκεκριμένες σκέψεις. Στόχος τους είναι να φτιάξουν έναν αλγόριθμο που να δείχνει την ανταπόκριση σε κάθε λέξη που σκεφτόμαστε.

Δεν μπορώ να περιμένω να βάλω την Intel μέσα στον εγκέφαλο μου. Ειδικά αν πρέπει να κάνω αναβάθμιση κάθε 6 μήνες. Μέχρι να βαρεθώ, και να σταματήσω, να με πιάσουν τα γεράματα, και να ξεκινήσω να βάζω Ubuntu στο πανάρχαιο chipset στο μυαλό μου.

Το αντρικό μπάνιο (μέρος 2ο)

Στο προηγούμενο τεύχος, ασχοληθήκαμε με το βασικό στόχο ενός αντρικού μπάνιου, την ευκολία στη χρήση. Μιλήσαμε για το ξύρισμα, και τα προϊόντα που σχετίζονται με αυτό. Στη συνέχεια, έρχονται τα υπόλοιπα βασικά μας προϊόντα.

2. Η κολώνια

Θυμάστε το παιδάκι στο γυμνάσιο, που προσπαθούσε να κρύψει το γεγονός ότι δεν έκανε μπάνιο, με το να λούζεται με μισό μπουκάλι φτηνή κολώνια κάθε μέρα; Σκεφτείτε αυτό, και κάντε το ακριβώς αντίθετο. Βασικά, η κολώνια δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καλύψει την κακή περιποίηση του εαυτού σας. Η κολώνια πρέπει να δίνει ένα έξτρα τόνο, και να μην είναι η βάση της καθαριότητάς σας. Δεύτερον, να χρησιμοποιείτε πολύ μικρή ποσότητα, ένα ή δύο ψεκάσματα, είναι αρκετά.

Η κολώνια δεν υπάρχει για να μαρκάρετε την περιοχή σας σε κάθε βήμα που κάνετε, υπάρχει για να την προσέχουν μόνο όσοι βρίσκονται σε άμεση απόσταση απο σας. 😉 Συνίσταται να βάζετε κολώνια σε περιοχές όπως οι καρποί σας, η βάση του λαιμού σας, πίσω από τα αυτιά σας, καθώς η ζέστη σε αυτές τις περιοχές ενεργοποιεί το άρωμα. Μην ρίχνετε κολώνια στα ρούχα σας, δεν θα κρατήσει καθόλου, και έχετε σοβαρό κίνδυνο να το παρακάνετε. Μην αρκεστείτε σε μια φτηνή κολώνια. Δεν χρειάζετε να φτάσετε σε κολώνια της προηγούμενης χιλιετίας, αλλά ένα καλό μπουκάλι θα σας βγάλει ασπροπρόσωπους για δύο – τρία χρόνια, αν το φυλάτε σε ένα σκοτεινό και δροσερό μέρος.

3. Ταλκ

Εδώ και χρόνια, αθλητές, από ποδοσφαιριστές μέχρι οδηγούς αυτοκινήτων, έχουν παρατηρήσει τις θαυματουργές ιδιότητες του τάλκ. Σχεδόν σε όλα τα αποδυτήρια αποτελεί βασικό προϊόν, δίπλα στο αποσμητικό και στο σαμπουάν. Οι αθλητές το χρησιμοποιούν για την ικανότητα του να σε κρατά στεγνό και δροσερό, καθώς και γιατί εμποδίζει τον ερεθισμό του δέρματος από την έντονη σωματική άσκηση. Συν, πως όλοι έχουμε ακούσει για την θαυματουργή του, μαγική σχεδόν, ικανότητα να κρατά το πράγματα όμορφα και κουλ όταν εφαρμόζεται στον …εξοπλισμό μας.

Εκτός όμως από τους αθλητές, το ταλκ είναι φοβερό προϊόν για όλους. Εκτός από το ότι μπορεί να εφαρμοστεί στα ζεστά σημεία για να τα ανακουφίσει, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μία καταπληκτική άμυνα ενάντια στην ενοχλητική οσμή των παπουτσιών μας. Μία πρέζα ταλκ μέσα στα παπούτσια πρίν ξεκινήσουμε την μέρα μας, και μας βοηθά να περάσουμε μία ολόκληρη μέρα στο τρέξιμο, χωρίς τα πόδια μας να αισθάνονται σαν να έχουν χωθεί στα τοξικά απόβλητα!

Άσχετα με το πως διαλέγετε να το χρησιμοποιήσετε, το ταλκ είναι ένα απίστευτα ευέλικτο και χρήσιμο προϊόν περιποίησης που θα έπρεπε να είναι σε κάθε αντρικό μπάνιο.

Στο επόμενο τεύχος, θα ολοκληρώσουμε το αφιέρωμα μας, με το στοματικό διάλυμα και την περιποίηση των μαλλιών!

Tην βλέπεις και σκέφτεσαι: Μμ,  θα μείνει έτσι; Θα γίνει πεταλούδα;; Καλύτερα να μην μείνει έτσι, γιατι είναι αρκετά περίεργη, και δεν ξέρεις αν την πατήσεις( καταλάθος πάντα), και μετά γυρίσει πετώντας για να σε εκδικηθεί(Μαλλον δεν θα γυρίσει δηλαδή αφου θα την εχεις πατησει..).

Τον τελευταίο καιρό βίωσα αρκετές περιπτώσεις οπου έπρεπε να ψάχνω πίσω απο τα λόγια και τις πράξεις των ανθρώπων ( haven’t we all..) και μπορώ να πω πως κουράστηκα..Βρε παιδιά βρε παιδια γινετε πεταλούδες και πείτε μας ό,τι θέλετε αργά, καθαρά και ξάστερα..θα εχετε ,αν όχι καλύτερα, σίγουρα γρηγορότερα αποτελέσματα! Ή μπορείτε να μείνετε και κάμπιες (αλλωστε ζουν περισσότερο απο τις πεταλούδες) και να συνεχίσετε αυτο το βιολί… Α, εγω δεν ξέρω, δεν θα είμαι εδώ για να δω… Θα έχω γίνει πεταλούδαααα!!